بالاخره روزی رسید که به "رسم عقلانیت" در مسیری با بنیاد بازی های رایانه ای " هم راه " باشم

اولین گام ها برای به رسمیت شناختن دریافت عوارض از بازی های خارجی

 

 
 

 در لایحه پیشنهادی بودجه سال 97، بندی در جدول شماره 5 (درآمدها،‌ واگذاری دارایی‌های سرمایه‌ای و واگذاری دارایی‌های مالی بر حسب قسمت،‌ بخش‌، بند‌،‌ اجزا در سال 97) به شماره طبقه‌بندی 160178 وجود دارد (صفحه 56)‌ که بر اساس آن مقرر شده 10درصد از فروش بازی‌های برخط خارجی و بازی‌های رایانه‌ای خارجی به مبلغ 200 میلیارد ریال به عنوان عوارض دریافت شود. پیش بینی این ماده که بعد از چند سال پیگیری بازی سازان در شورای عالی فضای مجازی و بنیاد بازی ها در حال اجرا شدن است با واکنش فعالان صنعت بازی رو به رو و انتقاد بر انگیز شد.

خوب و بد های این طرح را در رسانه های دیگر خوانده اید، تصمیم درباره اجرا این قانون نیز با مسئولین حاکمیتی ست و خیلی نقطه نظرات ما در مسائل کلان نمی تواند (و نباید) تغییری در اراده آن ها ایجاد کند و قطعا باید به فکر مسائل کلان باشند نه احساسات ما و دیگر عزیزان !
اما من (به عنوان کسی که حداقل در 4 سال اخیر چندین بار در رسانه ها مصاحبه کرده ام و از لزوم ضابطه مند شدن این عرصه و کنترل گلوگاه های مالی این کسب و کار و البته نظارت بر خروج بی رویه پول مملکت حرف زده ام و البته هر دفعه نیز توسط برخی مسئولین مورد نکوهش قرار گرفته ام که دوران بگیر و ببند تمام شده است و دهانم را بسته اند !!!!) در این متن می خواهم موضوعاتی را برای عاقبت به خیر شدن این طرح مطرح کنم :

 

1- قطعا ناشرین، لوکالایزکنندگان و سازندگان بازی های خارجی باید بخشی از این 10% را بر دوش خود تحمل کنند و با افزایش قیمت بازی های وارداتی موجب #نارضایتی_گیمرها را فراهم نکنند. پس متولیان امر باید برای این موضوع راهکارهایی را پیش بینی کنند و نظارت بر قیمت را نیز فراموش نکنند.
2- باید برای ناشرین در کنار دریافت عوارض، #مشوق هایی نیز در نظر گرفته شود. مثلا اگر ناشر توانست یک یا چند بازی ایرانی بسازد (دست داشتن در تولید را نیز آغاز کنند) بخشی از هزینه های این عوارض برایشان محفوظ مانده و به عنوان تشویق از ایشان دریافت نگردد و مثال های دیگری که باید بیشتر بررسی شوند. به صورت کلی ناشر را بدون تشویق رها نکنیم تا بین ناشر خوب و بد تفاوت ایجاد شود. ضمن آنکه اگر مشوق هایی برای گیمرها درنظر گرفته شود که مثلا برای خریدهایشان، اندوخته در یکی از زیست بوم های نشر دیجیتال بومی ذخیره شود (مثلا با کد ملی) و بازیکن بتواند بعد از پرداخت مثلا 50 هزارتومان برای استفاده از بازی های خارجی، با بخشی از همان عوارض های پرداختی مستقیم و غیر مستقیم، حسابش شارژ شود و مثلا بتواند یک عنوان بازی ایرانی مجانی (میهمان جیب خودش است در اصل چون قبلا با عوارض پرداخت شده است) تهیه کند یا مثال های دیگر می تواند موضوع این افزایش احتمالی قیمت را کنترل کند و اتفاقا ارزش افزوده ای نیز به گیمر ایرانی ارائه کند که حواس مسئولین به او نیز هست !
3-بهتر بود برای لوکالایزکننده ها حدود و ثغوری مشخص میشد تا مثلا بدانند در سال 1397 هر ناشر می تواند n  بازی خارجی را وارد کند (بیشتر در بخش موبایل این مشکل گریبان گیر جامعه شده است) و با این روش از اشباع بازار از حضور همه نوع بازی وارداتی با هر رده کمی و کیفی جلوگیری کنند. حال که اینگونه تصمیم نگرفته اند و سر قیف واردات برعکس بر سر مملکت نشسته است، برای حجم واردات فکری کنند تا در کنار دریافت عوارض، کمی هم بازار عرضه کنترل شود و حداقل بیشتر بازی های AAA وارد شوند. در حال حاضر حتی برای بازی منچ و ماروپله هم نسخه های وارداتی رسمی وجود دارد !!!
4. فکری برای دامپینگ (بازارشکنی) و تصاحب بازار ایران کنند. اینکه یک ناشر بازی فلان کشور اروپایی، بازی مورد نظرش را در ایران با ارز پایه (دلار) 2200 تومانی عرضه می کند خطرناک است. باید مراقب حذف بازار از تولیدکنندگان بومی باشید. ارزان فروشی محصولات خارجی یک شگرد برای حذف تولیدکنندگان داخلی است. این رویه در حوزه صنایع فرهنگی هم می تواند اجرا شود.
5. تحت هیچ شرایطی این بودجه نباید غیر از خزانه دولت به حساب دستگاه یا ارگان غیر، واریز شود.
6. برای بازگشت احتمالی پول های واریز شده به خزانه (که فکر نکنم دولت ها بیشتر از 40 یا 50 درصد این پرداخت ها را آزاد کنند ! ) باید راهکار تدوین شود. بدون بررسی دقیق و موشکافانه این راهکار نباید بودجه از خزانه خارج شود. این راهکارها که ان شاالله با حضور پررنگ و تاثیرگذار نمایندگان بازی ساز اجرایی خواهد شد، باید به تصویب هیات مدیره بنیاد ملی بازی های رایانه ای و سپس تایید شورای عالی فضای مجازی برسد تا خدای ناکرده با تغییر مستاجرهای پاستور و تغییر دولت ها، تغییر این قوانین باعث سواستفاده از بیت المال نشود. اینکه خانه بازی سازان تشکیل شود یا انجمن صنفی کارفرمایی بازی سازان یا هر نام و رسم دیگر، خیلی مهم نیست. مهم اتحاد بازی سازان کنار یکدیگر است. حتی مخالفین این طرح نیز باید بعد از قانونی شدن این عمل، در این تشکل صنفی حضور پررنگ داشته باشند و نگذارند مسیر خرج هزینه ای که به خزانه دولت واریز می شود، به بیراهه کشیده شود.
7. نمایندگان محترم مجلس، اصحاب رسانه (به خصوص دغدغه مندان و رسانه های منتقد دولت) و... باید بدانند این خواسته (دریافت عوارض در مدت مشخص مثلا ده ساله با درصدی بین 10 الی 30 درصد بر روی شیب ملایم) ابتدا در قلب یک سند پیشنهادی توسط بازی سازان و با امضا یک طومار خطاب به بنیاد ملی بازی های رایانه ای در سال 1393 درخواست شده است. اینکه برای یکی از انگشت شمار دفعات، یک تصمیم خوب قرار است در حیطه فرهنگ اتفاق بیافتد را با اظهار نظرهای غیر کارشناسی و غیرتخصصی به بیراهه نبرید. تحت فشار فلان هولدینگ و فلان ستاد و فلان استور که قرار است متحمل پرداخت هزینه هایی شوند نیز قرار نگیرید. مطمئن باشید این قانون باید اجرایی شود تا آینده بهتری شکل بگیرد.
8. شخصا به عنوان منتقد عملکرد بنیاد ملی بازی های رایانه ای در حوزه های مختلف از این طرح حمایت می کنم و سعی می کنم علاوه بر حفظ همان نگهبانی از حقوق بیت المال در همین حوزه فرهنگی (که تا کنون داشته ام ) از این حرکت خوب نیز دفاع کنم. اما همچنین عرض می کنم که باگ اصلی این طرح، برنامه ها و سند آینده برای خرج کردن درآمد حاصل از اجرا قانون فوق است که با همکاری مدیران بنیاد، شورای عالی فضای مجازی و نمایندگان بازی سازان قطعا می توانیم این باگ را برطرف کنیم.

9. یادمان نرود مخاطب این طرح و قانون شاید امثال کافه بازار (یکی از استورهای شاخص و بسیار موفق ایران که با هنرمندی حسام آرمندهی و تیم باسواد آن مجموعه توانست بدون دریافت بودجه دولتی یا ... روی پا بایستد و امروز را نظاره کند) باشند اما این مخاطبین دشمنان این صنعت نیستند و انصافا حضورشان نقش شاهرگ حیاتی این صنعت را ایفا می کند. مشکل جای دیگری ست. همانطور که برابری برای ایجاد کافه بازار وقتی شکل گرفت که گوگل پلی در ایران به علت تحریم در دسترس عوام قرار نگرفت، این عدالت نیست که امروز از برابری به بهانه عدالت ! چشم پوشی کنیم. برای رقابت سالم بین محصولات ایرانی و وارداتی باید برابری در بازار عرضه ایجاد شود. این موضوع هیچوقت نباید منجر به درگیری های صنفی شود و یادمان برود خوبی های این استورها و مدیرانشان را

 

پ ن صادقانه : برای آنکه در آینده قضاوتی درباره من نکنید عرض می کنم که اخیرا برای رفع مشکلاتی از پروژه ای که در دست دارم، درخواست حمایتی به بنیاد ملی بازی های رایانه ای ارسال کرده ام (برای اولین بار طی 10 سال گذشته) که امیدوارم در ذهن محترم تان این حمایت ربطی به آن درخواست نداشته باشد همانطور که آن نقدها نیز نباید ربطی به آن درخواست داشته باشد.

با آرزوی موفقیت برای صنعت بازی سازی کشورمان